05 sierpnia 2019

Atrakcyjność interpersonalna w skrócie.

Atrakcyjność interpersonalna, czyli co? Istnieje wiele rodzajów atrakcyjności, najbardziej znanym jest atrakcyjność fizyczna, czyli wygląd fizyczny, tak zwana uroda, która w dużej mierze decyduje o pierwszym wrażeniu, które wywieramy na drugim człowieku. Natomiast nawet kryterium urody jest zróżnicowane zarówno indywidualnie jak i kulturowo. W niektórych kulturach cenione są ciała pulchne i obfite, podczas gdy w innych szczupłe i smukłe. W pewnych kręgach za piękne uważane są piersi długie i zwisające w innych zaś przeciwnie małe i sterczące. Co wpływa na atrakcyjność fizyczną? Piśmiennictwo wskazuje, że głównymi wyznacznikami urody twarzy są trzy właściwości: średniość, symetria, męskość i kobiecość - dymorfizmem płciowym. Co rozumiemy przez średniość twarzy? Średniość czyli podobieństwo do średniej tego, co spotyka się w populacji, czyli do prototypu ludzkiej twarzy. Dlatego ładne twarze nam się mieszają z innymi ładnymi twarzami, natomiast twarze przeciętne i nieatrakcyjne łatwiej zapamiętujemy. Symetria twarzy jest natomiast uważana za dowód zdrowych genów, a regularność rysów twarzy oznacza lepszy stan zdrowia i silnie oddziałuje na postrzeganą atrakcyjność. Podobnie jak z atrakcyjnością twarzy istnieją czynniki warunkujące urokliwość ciała, takie jak m.in. proporcje. Jednak czy piękne oznacza dobre? Ludzie ulegają złudzeniu, iż piękne jest dobre, czyli przypisują osobom atrakcyjnym bardziej pozytywne cechy a także lepiej je traktują.. Zarówno dzieci jak i dorośli o ładnym wyglądzie, są lepiej oceniane nie tylko pod względem funkcjonowania społecznego, czy popularności lecz także kompetencji intelektualnych i zawodowych. Osoby te są lepiej traktowane, obdarza się je większą uwagą i częściej się im pomaga. Dochodzi tu do głosu potwierdzony badaniami empirycznymi efekt aureoli, gdzie fizyczna atrakcyjność jest sama w sobie przyjemna powoduje więc pozytywną ocenę danej osoby i ta ocena wpływa na ocenę pozostałych cech. Jakość wyglądu jest łatwa do zaobserwowania, dlatego staje się ona postawą do klasyfikowania ludzi na różne zawierające cechy psychiczne kategorie. Jednak nie tylko nasz wygląd definiuje naszą atrakcyjność istnieje również pojęcie atrakcyjności interpersonalnej - pozytywnego stosunku do drugiej osoby, na które możemy świadomie wpływać by dać się polubić. Co wpływa na ową atrakcyjność?

 

  • Posiadanie miłych i pożądanych cechy (lojalność, uczciwość, uprzejmość)

  • Podobne zdolności i umiejętności 

  • Podobne zainteresowania 

  • Częstość kontaktów

  • Zalety

  • Podobieństwo

  • Mimikra i koordynacja

 

Teraz kilka słów o niektórych z powyższych wyznaczników:

 

Częstość kontaktów

 

  • Lubimy osoby często spotykane, a sam wzrost częstości kontaktów nasila lubienie danej osoby, jeżeli tylko nie jest ona na wstępie awersyjna (eksperyment Morelanda i Beacha, 1992) 

  • Im częściej eksponowany jest nam jakiś obiekt tym bardziej go lubimy. 

  • Responsywność - wyjaśnienie lubienia wskutek ilości kontaktów i odpowiedzi na kontakt

  • Partnerzy responsywni są bardziej lubiani

  • Częstość kontaktów sama w sobie nie tyle sympatię budzi, ile ją nasila

  • Badania Mady Segal (1974), Aronson, 1997 

  • Efekt czystej ekspozycji 

 

 

Zalety

 

  • lubimy ludzi charakteryzujących się zaletami: życzliwych, miłych, towarzyskich, uczuciowych, inteligentnych, o wysokim prestiżu i dużych umiejętnościach społecznych, wrażliwych na potrzeby innych 

  • badania dowodzę, że ocena człowieka jest tym bardziej pozytywna, im bardziej dodatnie są jego cechy

  • lubienie zależy nie tylko od zalet, ale i od wad - efekt negatywności - wykrycie wady ma bardziej nieodwracalne skutki, niż wykrycie zalety

  • co jest wadą, a co zaletą zależy silnie od kontekstu, celów 

  • składniki atrakcyjności: lubienie i respekt

 

 

Podobieństwo

 

  • Im bardziej sądzimy, że sami posiadamy jakieś cechy tym wyżej je cenimy i uważamy za ogólnie ważne.

  • Podobny znaczy tyle, co pozytywny, ponieważ na ogól lubimy własne cechy i cenimy swoje poglądy wykrycie ich  u innego człowieka jest równoznaczne ze stwierdzeniem, że obdarzony jest on cnotami, a jego poglądy są rozsądne i słuszne. Karyłowski 1975

  • Podobieństwo stanowi potwierdzenie własnych racji i poglądów. W przypadku opinii (wartości, upodobań) jedynym sprawdzeniem i rękojmią ich słuszności staje się wsparcie innych ludzi. „Niewiele jest przyjemności większych od posiadania racji” Wojciszke, (2011)

  • Ludzie podobni do nas będą nas też lubili. Ludzkie sympatie i antypatie bardzo silnie rządzą się regułą wzajemności, oczekiwanie, że ktoś podobny do nas będzie nas lubić samo w sobie rodzi sympatię do niego. Badani bardziej lubili partnera im bardziej był do nich podobny.

  • Metaanaliza ponad 400 badań nad związkiem podobieństwa z lubieniem wykazała, że jest on bardzo silny zarówno dla rzeczywistego jak i dla subiektywnego spostrzegania podobieństwa, cech i poglądów osób zainteresowanych.

  • Badania Chena i Kernicka (2002) Zarówno podobieństwo podnosi atrakycjność, jak i różnica poglądów ją obniża, przy czym oba te zjawiska okazują się szczególnie silne, gdy nie są oczekiwane.

 

Mimikra i koordynacja

 

  • Mimikra, czyli naśladowanie innych ludzi.

  • Tanya Chartrand i John Bargh (1999) - konsekwencje mimikry dla postaw interpersonalnych, efekt kameleona

  • Powtarzające się naśladownictwo prowadzi do konwergencji emocjonalnej, czyli upodobnienia emocji przeżywanych przez osoby często przebywające razem 

  • Zajonc i współpracownicy - badania 12 par małżeńskich

  • mimikra - ważny rodzaj spoiwa społecznego

 

Dlaczego spontaniczna mimikra prowadzi do wzrostu atrakcyjności?

  • „Z powodu nieświadomego skojarzenia między lubieniem, a mimikrą, bardziej naśladujemy tych których lubimy, bardziej lubimy tych, których naśladujemy.

  • Ludzie „nadający na tej samej fali” mają poczucie, że dobrze się wzajemnie rozumieją

  • Wzajemna mimikra ułatwia partnerom koordynację ich poczynań, doświadczenie koordynacji z drugim człowiekiem podnosi jego atrakcyjność, gdyż jest sygnałem zapowiadającym sukces we współdziałania.” (Wojciszke, 2011)

 

Lubimy osoby które działają na rzecz naszych interesów

  • prawią nam komplmenty
  • wyświadczają przysługi
  • reguła wzajemności
  • wkradanie się w łaski odbiorcy
  • nadgorliwość dawcy  przysługi
  • przekonanie, że osoby te są moralne i obdarzone wszelkimi wspólnotowymi zaletami oraz
  • zachowania wiążące – podtrzymywanie więzi społecznych

 

Główne typy zachowań wiążących i przykładowe zachowania każdego typu:

 

  • Zachownia seksualne: inicjowanie kontaktu seksualnego, stosunki seksualne, wprowadzanie innowacji do życia seksualnego, wyznawanie pożądania

  • Działanie na rzecz partnera i związku: dbanie o dobrą atmosferę w związku, czynności wspomagające pozamaterialny rozwój partnera, troszczenie się o zdrowie partnera, wspieranie partnera w konflikcie z innymi osobami

  • Utrzymywanie bliskości fizycznej: przytulanie, głaskanie, całowanie, pieszczotliwe zwracanie się do partnera, obejmowanie

  • Zachownia pojednawcze: świadczenie uprzejmości, spoglądanie na siebie i uśmiechanie się,poczęstunki, komplementy, zaproszenia

  • Zachownia imponujące: manifestowanie statusu finansowego, manifestowanie pozycji społecznej, opowiadanie o własnych osiągnięciach,

  • demonstrowanie przed partnerem siły po porażce doznanej poza związkiem

 

 

W kolejnym artykule rozwiniemy zagadnienie atrakcyjności interpersonalnej i opiszemy takie zjawiska jak bezwiedny egotyzm czy teoria kar i nagród. Zapraszamy do czytania.

 

 

Źródło: Kuczyńska, 1998, s.89-90

źródło www.facebook.com Matryca życia