Zarówno w Polsce jak i na świecie można zaobserwować wzrost świadomości związany z dziedziną coachingu, a także zwiększone zainteresowanie profesją coacha. Definicji coachingu jest wiele i każda z nich na swój sposób oddaje idee procesu coachingowego. Na przykład coachingu wg. Metody TROP to: umiejętność wspierania innych w rozwoju poprzez umiejętne prowadzenie uważnego i empatycznego a zarazem profesjonalnego dialogu z klientem. Natomiast federacja ICF określa go jako interaktywny proces, który pomaga pojedynczym osobom lub organizacjom w przyspieszeniu tempa rozwoju i polepszeniu efektów działania. Coache pracują z klientami w zakresach związanych z biznesem, rozwojem kariery, finansami, zdrowiem i relacjami interpersonalnymi. Dzięki coachingowi klienci ustalają konkretniejsze cele, optymalizują swoje działania, podejmują trafniejsze decyzje i pełniej korzystają ze swoich naturalnych umiejętności. Robert Dilts definiuje tymczasem coaching jako technikę polegającą na wydobywaniu mocnych stron ludzi, pomaganiu im w omijaniu osobistych barier i ograniczeń w celu osiągnięcia celu, a także ułatwieniu im bardziej efektywnego funkcjonowania w zespole. Coaching koncentruje się na rozwiązaniu (a nie na poszukiwaniu przyczyn problemów, promując rozwój nowych strategii myślenia i działania. Co jest niezmiernie istotne, ponieważ czasem znajdujemy się w wewnętrznym impasie i potrzebujemy zaledwie bodźca by zacząć działać.
Określeń coachingu jest wiele, natomiast istotą ich i całego procesu jest udzielanie pomocy klientom w dokonywaniu zmian, pokonywaniu własnych ograniczeń i osiąganiu ich celów, aktywne towarzyszenie drugiemu człowiekowi w poszerzaniu świadomości, tworzeniu bezpiecznej przestrzeni do wkraczania na nowe terytoria świadomości.
Co oznacza „zostać” coachem?
By pracować jako coach należy rozwijać kluczowe kompetencje coachingowe i stale nad nimi prawować, ICF (organizacja zrzeszająca coachów) jako kluczowe kompetencje coacha uznaje:
„A. USTALANIE ZASAD WSPÓŁPRACY
1. Zgodność z wytycznymi Kodeksu Etycznego i standardami zawodu coachingu
2. Uzgodnienie kontraktu coachingu
B. WSPÓŁTWORZENIE RELACJI
3. Budowanie zaufania i poczucia bezpieczeństwa klienta
4. Obecność coachingowa
C. EFEKTYWNE KOMUNIKOWANIE
5. Aktywne słuchanie
6. Pytania sięgające sedna
7. Bezpośrednia komunikacja
D. WSPIERANIE PROCESU UCZENIA I OSIĄGANIA REZULTATÓW
8. Budowanie świadomości
9. Tworzenie działań
10. Planowanie i wytyczanie celów
11. Zarządzanie postępami i odpowiedzialnością”
Mając na uwadze dbałość o przestrzeganie i rozwijanie kompetencji coachingowych należy zwracać szczególną uwagę na takie zachowania jak: przyjmowanie założeń, ocenianie czy generalizowanie. Procedery te stanowią błędy powodujące m.in. nadinterpretacje przekazanych przez klienta wiadomości, nie pozwalają wyjść poza swoje poglądy i stereotypy oraz zbudować relacji opartej na zaufaniu. „Coach powinien powstrzymywać się od jakiegokolwiek oceniania, wartościowania i wyrażania własnych, subiektywnych opinii. Coaching opiera się na zaufaniu, a sam proces obejmuje klauzula prywatności.” Ważne jest również by coach ze swojego słownika wyzbył się sformułowań typu: „Musisz się bardziej starać”, „wszyscy są” „zawsze”, ponieważ generalizacje mogą doprowadzić do wyciągania ogólnych wniosków na podstawie niewystarczającej ilości informacji, jednego lub zaledwie kilku faktów. Coach powinien być też wyczulony na generalizacje zakorzenione w świecie klienta i natychmiast na nie reagować np. gdy padnie ogólnik, dobry coach powinien natychmiast spytać o konkretne działania, plany, daty, terminy.
Zostać coachem można na wiele sposobów, można ukończyć kurs, studia, akredytowaną szkołę. Sposobów nauki jest wiele, szkoły są różne, natomiast czy to wystarczy by „zostać” coachem?
Coaching, to nie samo wykształcenie, ale również pewien styl myślenia, filozofia bycia, wewnętrzna świadomość „bycia coachem”, aspekt świadomości, który stale się rozwija. Nie należy jednak zaniedbać kształcenia, bez którego kompetencje coachingowe nie mają możliwości rozwinięcia się i wykształcenia. Nie mniej jednak wewnętrzna harmonia, spójność i naturalne zdolności pomagają dostrzec część natury człowieka, którą można nazwać mianem coacha, są to jednak pewne cechy, które z dobrym przygotowaniem, wykształceniem, praktyką i zaangażowaniem pozwalają na prowadzenie coachingu jako naturalnej formy ekspresji. Gdy ta wizja samego siebie nie koliduje z innymi aspektami naszego ja, to część naszej świadomości stanowi bycie coachem tym samym buduje i wspiera zdolność prowadzenia coachingu.
Dowiedzieliście się kilku podstawowych informacji dotyczących coachingu, warto swoją wiedzę wzbogacić. W kolejnym artykule opiszemy błędy początkujących coachów. Artykuł będzie szczególnie wartościowy, gdy korzystaliście z coachingu, korzystacie lub planujecie związać swoje zawodowe życie z tą branżą. Zapraszamy do lektury.
Literatura:
Podręcznik coachingu Julie Starr,
https://icf.org.pl/edukacja/kluczowe-kompetencje-coacha-icf/
